Er ontvouwt zich een film voor ons

Een coachsessie met paard en vrouw. Het paard kijkt haar aan en reageert alert. Hij kijkt naar de vrouw, oortjes naar voren en gespitst. Zij wil graag naar hem toe. Voelt zich gemakkelijker dichtbij dan op een afstandje. Hij laat zich aanraken en ik zie de spanning bij beiden. De lichaamstaal van paard spiegelt haar zo duidelijk. Hij draait zijn hoofd naar haar toe en om haar heen.

De vrouw praat en zit in haar hoofd. Haar lichaam doet letterlijk niet mee. Contact met haar voeten lukt wanneer ze hierop focust. Onmiddellijk schiet ze weer terug in haar hoofd. Analyserend en nadenkend. Het lichaam een ondergeschoven kindje. Heen en weer schietend van lijf naar hoofd, dat overuren draait om te willen begrijpen.

Aandacht doet veel met ons. Zo ook vandaag.

Spanning in contact en dan …. Ontlading.

Het paard stuift ineens weg. Meerdere keren rent hij heen en weer door de bak om op een aantal meter afstand van de vrouw stil te staan en aan te kijken. Dit herhaalt hij nog een keer.

Vertwijfeld vertelt ze letterlijk wat ze ziet waarbij al haar analytische vermogens worden ingezet. Dan zegt ze: het lijkt of hij stoom afblaast.  

Stoom afblazen.

Op dat moment gaat ze huilen en laat de spanning los. Paard gaat bij haar staan en ik zie dat er nu mag zijn wat er is.

De kracht van paarden.

Prachtig en ontroerend.

Telkens raakt het me diep wat zich ontvouwt in een sessie met paarden. Vooraf is niet te voorspellen wat er gebeurt. Het gedrag weerspiegeld wat er is in het hier en nu en zich mag tonen. Pas wanneer dit stuk geaccepteerd wordt komt er rust en ontspanning. Vandaag keek ik als het ware naar een film met het paard als spiegel op het doek.  

Dank je lief paard